همه چیز درباره آرژانتین
آرژانتین در جنوبی ترین منطقه آمریکا جنوبی واقع شده است. در سال‌های پس از استقلال، وقایع نامطلوبی از جمله برقراری حکومت‌های متعدد دیکتاتوری، شکست در برابر انگلستان، از دست دادن جزایر مالویناس و وضعیت نامطلوب اقتصادی در این کشور رخ داده‌اند. از نظر سیاسی نیز به این کشور طی سال‌های حاکمیت نظامیان، از 1976 تا 1983 آسیب‌های فراوان وارد شده است. در فاصله این سال‌ها ده‌ها هزار نفر از مردم آرژانتین در نبرد‌های موسوم به جنگ کثیف کشته شده‌اند. اجساد بسیاری از افراد ربوده و یا ناپدید شده در این سال‌ها نیز هرگز پیدا نشد.
اطلاعات کلی درباره آرژانتین
| پایتخت | بوینس آیرس |
| بزرگترین شهر | بوینس آیرس |
| نوع حکومت | جمهوری فدرال |
| زبان رسمی | اسپانیایی |
| مساحت | 2,766,890 کیلومتر مربع |
| جمعیت | 40,091,359 سرشماری 2010 |
| واحد پول | پزو آرژانتین (ARS) |
| منطقه ی زمانی | UTC-3 |
| پیش شماره تلفن | +54 |
| دامنه ی اینترنتی | .ar |
پرچم کشور آرژانتین
زمان به وقت آرژانتین
آب و هوای هم اکنون آرژانتین
موقعیت جغرافیایی آرژانتین در نقشه جهان
آب و هوای آرژانتین (Argentina Weather)
به دلیل دامنه ی تغییرات در طول جغرافیایی و ارتفاع، آرژانتین اقلیم های متنوعی دارد. آب و هوای آرژانتین، از آب و هواینیم گرمسیری در شمال تا اقلیم زیر خط قطب در جنوب در نوسان است. شمال کشور با تابستان های بسیار داغ، مرطوب و زمستان های ملایم و خشک تر شناخته می‌شود، و دستخوش خشکسالی‌های دوره‌ای است. مرکز آرژانتین تابستان هایی داغ با رگبارها (در غرب آرژانتین بزرگترین تگرگ‌های دنیا را پدید می‌آورد) و زمستان های سرد دارد. نواحی جنوبی، دارای تابستان هایی گرم و زمستان هایی سرد با بارش سنگین برف و به ویژه در نقاط کوهستانی هستند. ارتفاعات بلندتر در تمام عرض های جغرافیایی شرایط سردتری را تجربه می‌کنند.
گرم‌ترین و سردترین حدود دمای ثبت شده در آمریکای جنوبی، در آرژانتین بوده است. بالاترین دمای ثبت شده، 48.8 درجه سلسیوس در ناحیه ریوادویا، سالتا در ۱۱ دسامبر ۱۹۰۵ به ثبت رسیده است. پایین ترین دمای ثبت شده، 32 درجه در سارمینتو، ایالت چوبوت در اول ژوئن ۱۹۰۷ بوده است.
بادهای اصلی در آرژانتین شامل باد سرد پامبرو است که در دشت های هموار پاتاگونیا و پامپاس پس از ورود یک جبهه سرد می‌وزد. وینتو نورته، یک باد گرم است که از سمت شمال در اواسط و اواخر زمستان می‌وزد و شرایط هوای معتدل را فراهم می‌سازد. باد زوندا، بادی گرم و خشک است که بخش مرکزی غرب آرژانتین را تحت تاثیر قرار می‌دهد. باد زوندا با متراکم کردن تمام رطوبت در ارتفاعات پایین 6 هزار متر از کوه‌های آند، قادر است به مدت چند ساعت با سرعت ۱۲۰ کیلومتر در ساعت بوزد، و به مواد آتش زا دامن زده و سبب آسیب و صدمه گردد. زمانی که زوندا می‌وزد (ژوئن تا نوامبر)، طوفان های برفی و شرایط کولاک معمولا بر ارتفاعات بالاتر تاثیر می‌گذارد.
جغرافیای آرژانتین (Argentina Geography)
پامپاس
دشت های غربی و شرقی از بوینس آیرس از جمله حاصلخیزترین نقاط در دنیا می‌باشند. بخش غربی لاپامپا و سن لوئیز نیز دارای دشت های (پامپای خشک) هستند، اما آن ها خشک تر هستند و بیشتر برای چرای دام استفاده می‌شوند. رشته کوه کوردوبا در ایالت همنام خود (که تا سن لوئیز امتداد دارد)، مهم‌ترین شاخصه جغرافیایی پامپاس است.
گرانچاکو
ناحیه گرانچاکو در شمال کشور محل کشت عمده دیم/ آبی فصلی پنبه و پرورش دام های اهلی می‌باشد. این ناحیه استان‌های چاکو و فورموزا را تحت پوشش قرار می‌دهد. این ناحیه از جنگل های نیمه گرمسیری، زمین کم دار و درخت و برخی زمین های مرطوب پوشیده می‌شود که وطن تعداد زیادی از انواع گونه‌های گیاهی و جانوری است. استان سانتاگو دل استرو در ناحیه خشک کتر گرانچاکو قرار گرفته است.
مزوپوتامیا (بین النهرین)
سرزمین بین رودهای، پارانا و اروگوئه بین النهرین نامیده می‌شود و شامل استان‌های کورینتس و ایالت انتره ریوز می‌شود. این منطقه به صورت زمین های همواری است که برای چرای دام و رشد گیاهان مناسب است و سرزمین های مرطوب ایبریا در مرکز کورینتس قرار دارد. میسیونز گرمسیری تر است و دارای ویژگی جغرافیایی سرزمین های مرتفع برزیل می‌باشد. این ناحیه دارای خصوصیت جنگل های بارانی نیمه گرمسیری و آبشارهای ایگوآزو است.
پاتاگونیا
زمین های استپ پاتاگونیا، در استان‌های ایالت نوکوئین، ایالت ریونگرو، ایالت چوبوت و ایالت سانتاکروز (آرژانتین) با خاستگاهی سه گانه می‌باشند. بیشتر این نواحی نیمه بایر در شمال تا سرد و بایر در حدود جنوب است، اما جنگل هایی در حواشی جنوبی آن رشد می‌کنند که سطح آن ها با دریاچه‌های متعدد و بزرگی پوشیده شده است. تییرا دل فیوگو سرد و مرطوب می‌باشد که تحت تاثیرات اقیانوسی هوای آن معتدل شده است. به پاتاگونیای جنوبی (در حوالی جنوب ریونگرو با رودخانه‌ای به همین نام، و نوکوئین) نیز به عنوان کوماهوئه (کاربرد آن معمول نیست) اشاره می‌شود.
کویو
بخش مرکزی غرب آرژانتین که غالبا با کوهستان های سر به فلک کشیده آند پوشیده شده است. به سمت شرق در این ناحیه، منطقه‌ای بایر قرار دارد که به کویو، آرژانتین معروف است. با آب شدن یخ ها از فراز این کوه‌ها ستون فقرات سرزمین پست واحه‌های آبیاری شده تشکیل می‌شود، در مرکز آن یک ناحیه غنی کشت میوه و انگور در ایالت مندوزا و ایالت سن خوآن وجود دارد. بیشتر نواحی شمالی بیشتر در اثر وقایع جغرافیایی در ایالت لاریوجا، گرمتر و خشکتر می‌گردند.
نوآ یا نورواسته
این منطقه به طور متوسط بلندترین ناحیه است. چند رشته کوه موازی و تعدادی از قلل مرتفع تر از ۲۰۰۰۰ فوت در آن این منطقه پوشش داده‌اند. این رشته کوه‌ها در گستره جغرافیایی به سمت شمال گسترده تر می‌شوند. این مناطق با دره‌های بارور رودخانه‌ای پوشیده می‌شوند، که مهم‌ترین نمونه‌های آن، دره‌های کالچاکوی در استان‌های ایالت کاتامارکا، ایالات توکومین، و ایالت سالتا می‌باشند. ایالت دیگر شمال آن ایالت ژوژوی نزدیک بولیوی است که عمدتا در داخل جلگه آلتیپلانو درکوه‌های آند مرکزی واقع شده است. مدار راس الجدی از شمال این منطقه عبور می‌کند.
رودخانه‌های اصلی در آرژانتین عبارتند از پیلکومایو، سان خوان، دساگوادرو، دسه آدو، پاراگوئه، برمه خو، کلرادو، ریونگرو، سالادو، اروگوئه و بزرگترین آن ها، پارانا، دو رود اخیر پیش از رسیدن به اقیانوس اطلس با یکدیگر تلاقی کرده و دهانه ریودلاپلاتا را تشکیل می دهند.
پول و اقتصاد آرژانتین (Argentina Economy)
آرژانتین یکی از عمده ترین تولیدکنندگان گوشت گاو و گوسفند، پشم و گندم در جهان است. در ناحیه پامپاس غلات تولید می شود، در حالی که میوه و انگور از محصولات مهم شمال غرب کشور به حساب می آید. بیش از نیمی از مساحت آرژانتین را مراتع تشکیل می دهد که در ناحیه پامپاس گاو گوشتی و در پاتاگونی گوسفند پرورش می یابد. با وجود این، صنایع تولیدی شامل مواد شیمیایی، فولاد، سیمان، کاغذ، خمیر کاغذ و منسوجات هم اکنون بزرگترین سهم را در اقتصاد دارا هستند. منابع تامین انرژی را عمدتا ذغال سنگ، نیروگاه های اتمی و نیروگاه های آبی تشکیل می دهند. این کشور از نظر منابع طبیعی مثل نفت، گاز طبیعی، سنگ آهن و فلزات کمیاب غنی است و امکان بالقوه زیادی برای تولید نیروی هیدروالکتریک دارد. آرژانتین فوق العاده خودکفاست، با وجود این، موقعیتش به عنوان قدرتی اقتصادی به دلیل بی ثباتی سیاسی و میزان بالای تورم نزول کرده است.
در سال 2004، خروجی بخش کشاورزی به %11 تولید ناخالص ملی بالغ شد که یک سوم کل صادرات بود. سویا و روغن های گیاهی، کالاهای اصلی صادراتی با میزان %24 کل صادرات می‌باشند. گندم، ذرت، بلوط، ذرت خوشه ای و دانه‌های آفتابگردان کلا بالغ بر %8 آن را تشکیل می‌دهند. گوسفند نیز یک کالای صنعتی اصلی است، گوشت گاو، شیر، محصولات چرم، پنیر %6 کل صادرات را تشکیل می‌دهند. صنایع گوشت و پشم گوسفند بیشتر در پاتاگونیا اهمیت دارند، و گوشت خوک و بز در نقاط دیگر.
در شیلات، مقدار صید قلاب ماهی آرژانتین بالغ بر %50 از صیدها را تشکیل داده، ماهی روغنی و ماهی مرکب پس از آن قرار دارند. جنگل داری در ناحیه مزوپوتامیا گسترش یافته؛ درخت نارون برای سلولز، صنوبر و اوکالیپتوس برای مبلمان، الوار و صنایع کاغذ استفاده می‌شوند.
بخش تولید (کارخانه‌ها) یک بخش مهم کشور در خروجی تولید ناخالص ملی با %35 سهم می‌باشد. بخش‌های عمده عبارت‌اند از اتومبیل و وسایل موتوری، تولید قطعات اتومبیل و حمل و نقل و تجهیزات تراکتور و کشاورزی (%7 از صادرات)، آهن و فولاد (%3)، فرآوری غذایی و صنایع غذایی و نساجی (%2). دیگر بخش‌های تولید شامل سیمان، صنایع مواد شیمیایی، وسایل اصلی و وسایل خانگی و صنعت فرآورده‌های چوب است. بزرگترین مراکز صنعتی در بوینس آیرس، روزاریو و کوردوبا قرار دارند.
بخش خدمات بزرگترین عامل کمک کننده به کل تولید ناخالص ملی است. آرژانتین انرژی را در میزان فراوان خود از طریق منابع توسعه یافته برق آبی تولید می‌کند؛ انرژی هسته‌ای نیز از اهمیت بالایی برخوردار است. این کشور یکی از بزرگترین تولید کنندگان و صادرکنندگان کبالت-60 به همراه کانادا و روسیه می‌باشد که یک ایزوتوپ رادیو اکتیو است که به طور گسترده‌ای در درمان سرطان به کار می‌رود. مخابرات نیز با رسوخ عمده تلفن همراه (%75 از جمعیت) بسیار قوی می‌باشد. و ۳۰٪ اینترنت، و %۳ خدمات پهنای باند که به سرعت هم در حال افزایش است. تلفن معمولی (%85 از خانه‌ها) و پست نیز پر رونق هستند. بخش ساختمان نیز در توسعه اقتصادی کنونی به سوی ایجاد شغل سوق داشته و %5 تولید ناخالص ملی را شامل می‌شود. جهانگردی بسیار مهم بوده و هم اکنون %7 از خروجی اقتصادی مملکت را تامین می‌کند.
فرهنگ مردم آرژانتین (Argentina Culture)
آرژانتین دارای تاریخ غنی در ادبیات مشهور جهان است، از جمله یکی از نویسندگان بسیار نقاد آن در قرن بیستم، خورخه لوئیس بورخس می‌باشد. با یک قانون اساسی و یک طرح تعریف شده ساختن کشور، این کشور در ادبیات آمریکای لاتین از زمانی که در دهه ۱۸۵۰ هویت کاملا واحد خود بازیافت، به عنوان رهبر (پیشرو) بوده است. مبارزه بین تمرکز گرایان (که خواستار یک فدراسیون ضعیف از ایالات مبتنی بر اصول محافظه کاری روستایی بود) و فدرالیست های ما قبل لیبرالیسم و طرفداران حکومت قوی فدرال که مهاجرت اروپاییان را تشویق می‌نمودند، یک لحن و نواخت (خاص) برای ادبیات آن زمان آرژانتین پدید آورد.
آرژانتین تولید کننده اصلی نقاشی متحرک می‌باشد. اولین فیلم های انیمیشن جهان که در آرژانتین ساخته و عرضه شد، توسط انیماتوری به نام کوئیرینو کریستیانی بود. سینمای آرژانتین در دهه ۱۹۳۰ تا ۱۹۵۰ با رقم های بالای تولیدات و بسیاری از فیلم هایی که هم اکنون به عنوان فیلم های کلاسیک آرژانتینی محسوب می‌شود، از دوره طلایی خود برخوردار بود.
بوینس آیرس یکی از بزرگترین مراکز تئاتر می‌باشد. علاوه بر این، تئاترو کولیون (تئاتر کولیون، یکی از بزرگترین خانه‌های اپرای جهان)، با برنامه اش تحت عنوان کاله کورینتس یا خیابان کورینتس اعتباری ملی و بین المللی دارد، که مترادف با هنر است. این برنامه، خیابانی که هرگز به خواب نمی‌رود نامیده می‌شود، و گاهی اوقات به بزرگراه بوینس آیرس اشاره می‌کند.
زبان مردم آرژانتین (Argentina Language)
تنها زبان ملی رسمی در آرژانتین زبان اسپانیایی است که به آن کاستیایی هم می گویند، اما زبان گوارانی آمریندی، همچنین در استان کورینتس جایگاه رسمی دارد. به زبان کوئچوا در سانتیاگو دل استرو و بوینس آیرس تکلم می‌شود و ۸۵۰ هزار نفر از متکلمین آن در جنوب بولیوی و ۶۶ هزار نفر از گویشگران این زبان به طور پراکنده در کشور و در سانتیاگو دل استرو وجود دارند. 100 هزار نفر از مردم ماپودونگون که به زبان ماپوچه صحبت می‌کنند، در ایالات نوکوئین، ریونگرو، چوبوت، بوینس آیرس و لاپامپا ساکن هستند.
برخی از مهاجران و جوامع بومی در فهرست گویشوران زبان های بومی در آرژانتین باقی مانده‌اند. مثلا پاتاگونیا دارای تعدادی شهرهای گویشگر به زبان ولزی است، و تعدادی از متکلم ها به زبان آلمانی در کوردوبا، انتره ریوز، بوینس آیرس و مجددا پاتاگونیا وجود دارند. زبان های ایتالیایی، انگلیسی و فرانسوی به طور گسترده مورد گویش قرار می‌گیرند، و زبان های دیگری همچون ژاپنی، چینی، کره‌ای و روسی را به سادگی می‌توان در بوینس آیرس یافت. آیمارا توسط اعضای جامعه بولیویایی تکلم می‌شود که از نواحی دور روستایی در بولیوی به آرژانتین مهاجرت نموده‌اند.
رایج ترین گویش، لهجه اسپانیایی ریوپلاتنس است که بیشتر متکلمین آن در مصب رود ریودولاپلاتا ساکن می‌باشند. یک تحقیق آواشناسی توسط آزمایشگاه مطالعات حسی CONICET و دانشگاه تورونتو نشان داد که گویش ساکنان بوینس آیرس (تحت عنوان پورتنیوس) به لهجه ناپلی از ایتالیا بیش از هر زبان دیگری نزدیکتر است. این مهاجرت ایتالیایی ها بوده که تاثیر عمیقی بر لوفاردو، زبان مشهور عامیانه در بوینس آیرس و هر نقطه دیگر در ناحیه ریودلاپلاتا داشته و در دایره لغات عامه نواحی دیگر نیز نفوذ کرده است.
مذهب مردم آرژانتین (Argentina Religion)
آرژانتینی‌ها عمدتا مذهبی هستند. بر طبق برآوردهای مختلف حدود ٪۸۰ از مردم آرژانتین، خود را پیرو کلیسای کاتولیکرمی معرفی نموده‌اند، اما عملا بیشتر آن ها چنین نیستند؛ و کلیسا، مقدار گرایش به آن را ٪۷۰ برآورد نموده است. مذهب کاتولیک از سوی دولت مورد حمایت قرار گرفته و در قانون اساسی آرژانتین بر آن تصریح شده است. کلیساهای پروتستان‌ها نیز از دهه ۱۹۸۰ جای پایی برای خود در این کشور باز کرده‌اند، و هم اکنون تعداد پیروان آن بیش از ۵/۳ میلیون نفر، یعنی حدود ٪۱۰ از کل جمعیت می‌باشد.
اعضای کلیسای عیسی مسیح قدیسان مورمونی (مورمون ها) تعدادشان بالغ بر ۳۳۰۳۰۰ نفر بوده که میزان تمرکز جمعیتی آن ها از لحاظ جهانی در این کشور در رتبه هفتم قرار دارد. پروتستان‌های سنتی نیز در این کشور فراوان هستند.
این کشور همچنین موطن یکی از بزرگترین مسجدها در آمریکای لاتین است که در خدمت جامعه مسلمان بوده، که جمعیت آن بالغ بر پانصد هزار تا ششصد هزار نفر (٪۹۳ سنی) تخمین زده می‌شود.
تقریبا ٪۷ آرژانتینی‌ها را می‌توان بدون مذهب یا سکولار فرض نمود.
غذای مردم آرژانتین (Argentina Food)
سبک غذای آرژانتین تحت تاثیر سبک غذای اسپانیا، ایتالیا، آلمان، فرانسه و دیگر کشورهای اروپایی و بسیاری از غذاهای این کشورها همچون کیک، کالباس و دسرهایی که در رژیم غذایی آن کشورها معمول است، قرار گرفته است. آرژانتین دارای گونه گسترده‌ای از غذاهای فیبردار است مانند پیراشکی گوشت، نوعی خوراک کماج، لوکرو (ترکیبی از ذرت، لوبیا، گوشت، کالباس، پیاز، و کدو قلیانی) و چوریزو (کالباس ادویه دار با پایه گوشت).
کباب آرژانتینی، آسادو، یکی از معروف ترین غذاها در آرژانتین است و شامل انواع مختلف گوشت است. ساندویچ های کوچک، ساندویچ دمیگا، نیز از غذاهای رایج می‌باشند. یک رسم رایج در میان آرژانتینی ها نوشیدن چای راج، برگ راج، است. دلسه (دلچه) یک نوع کارامل شیرین متداول در این کشور می‌باشد.
مسافت و اختلاف زمانی آرژانتین (Distance & Local Time)
فاصله و اختلاف زمانی تهران و بوینس آیرس (ایران و آرژانتین)
مسافت تهران تا بوینس آیرس 13732.5 کیلومتر است.
طول پرواز از تهران تا بوینس آیرس حدود 18 ساعت می باشد.
بوینس آیرس 6 و نیم ساعت از تهران عقب تر است، یعنی ساعت 12 شب در تهران معادل ساعت 5:30 بعد از ظهر در بوینس آیرس است.
جشن ها و تعطیلات رسمی آرژانتین (Argentina Celebrations)
تعطیلات عمومی شامل بیشتر تعطیلات کاتولیکی است، اما به تعطیلات دیگر مذاهب نیز توجه می‌شود. تطیلات تاریخی عمده عبارت‌اند از سالروزهای انقلاب می (۲۵ می)، اعلام استقلال آرژانتین، روز استقلال (۹ جولای)، روز پرچم آرژانتین، پرچم ملی (۲۰ژوئن) و فوت قهرمان ملی خوزه دسان مارتین (۱۷ اوت).
