همه چیز درباره ژاپن
کشور ژاپن مجموعه ای از بیش از سه هزار جزیره در شرق چین و در اقیانوس آرام است که دومین اقتصاد برتر جهان را دارد. ژاپنی‌ها کشورشان را نیپون کوکو خطاب می‌کنند که به معنی خاستگاه خورشید است. ژاپن کشوری زلزله‌خیز است و سالانه در حدود یک هزار و 500 لرزش زمین در آن روی می‌دهد. ژاپن پنجمین بودجه دفاعی جهان را دارد و چهارمین کشور صادر کننده در جهان و ششمین کشور بزرگ وارد کننده است.
اطلاعات کلی درباره ژاپن
| پایتخت | توکیو |
| بزرگترین شهر | توکیو |
| نوع حکومت | مشروطه سلطنتی |
| زبان رسمی | ژاپنی |
| مساحت | 377,94 کیلومتر مربع |
| جمعیت | 127,960,000 تخمین 2011 |
| واحد پول | ین (JPY) |
| منطقه ی زمانی | UTC+9 |
| پیش شماره تلفن | +81 |
| دامنه ی اینترنتی | .jp |
پرچم کشور ژاپن
زمان به وقت ژاپن
آب و هوای هم اکنون ژاپن
موقعیت جغرافیایی ژاپن در نقشه جهان
آب و هوای ژاپن (Japan Weather)
ژاپن به طور کلی، آب و هوایی دریایی دارد و در اثر بادهایی که از سمت دریا می وزند (بادهای موسمی) چهار فصل مجزا دارد و اختلاف دما در فصول مختلف آن زیاد است. بیش از نیمی از ژاپن در منطقه ی معتدل قرار دارد. جزایر نواحی جنوبی نظیر اوکیناوا یا مجمع‌الجزایر اوگاساوارا آب و هوای گرمسیری و نواحی شمالی مانند هوکایدو، آب و هوایی سردسیری دارند.
بهار ژاپن روزهای نسبتا گرم زیادی دارد. از اواخر بهار یعنی ماه ژوئن تا آغاز تابستان در ماه ژوئیه جبهه هوای بارانی بر فراز ژاپن متوقف می‌شود و روزهای بارانی ادامه می‌یابند. این دوره را فصل باران می‌نامند. با اتمام فصل باران، تابستان واقعی از راه می‌رسد.
هوای تابستان به خاطر وجود هوای پرفشار اقیانوس آرام بسیار گرم و مرطوب است. از اواخر تابستان تا پاییز، طوفان‌های ایجاد شده برفراز آب‌های جنوب ژاپن با عبور از کناره توده هوای پرفشار اقیانوس آرام به ژاپن نزدیک می‌شوند و خاک آن را درمی‌نوردند و گاهی موجب ایجاد خسارات ناشی از طوفان و باران می گردند.
با شروع زمستان هوای پرفشار سیبری گسترش می‌یابد و در اثر آن بادهای موسمی از سمت شمال غرب وزیدن می‌گیرند. این بادهای موسمی در سر راه خود از جریان آب گرم تسوشیما که در دریای ژاپن جاری است، مقدار زیادی بخار آب به خود جذب می‌کنند و پس از سرد کردن آن، در جای‌جای سواحل دریای ژاپن موجب بارش برف می‌گردند. این مناطق حاشیه دریای ژاپن جزو پربرف‌ترین مناطق دنیا هستند و در نواحی کوهستانی گاهی تا بیش از 3 متر برف می‌گیرند. بادهای موسمی شمال غربی پس از آن که در نواحی حاشیه دریای ژاپن موجب بارش برف می‌شوند، از آن نواحی می‌گذرند و به مناطق حاشیه اقیانوس آرام می‌رسند. در این هنگام تقریبا تمام بخار آب خود را از دست می‌دهند و موجب پدید آمدن روزهای خشک و آفتابی در این مناطق می‌گردند.
به علت بارندگی‌های ناشی از طوفان و فصل باران و نیز بارش برف در اثر بادهای شمال غربی در زمستان، ژاپن جزو مناطقی از جهان است که بیشترین نزولات جوی را دارند. این مسئله در کنار عاملی دیگر یعنی کوهستانی بودن، همه ساله خسارات بسیاری نظیر رانش زمین و سیل را به ژاپن تحمیل می‌کند.
جغرافیای ژاپن (Japan Geography)
ژاپن کشوری جزیره ای است که در منتهی الیه شرقی آسیای شرقی و در غرب اقیانوس آرام قرار گرفته است. این سرزمین از چهار جزیره ی بزرگ هون‌شو، هوکایدو، کیوشو، شی‌کوکو و جزایر کوچک بسیاری که به شکل کمان در امتداد هم قرار دارند، از شمال شرقی تا جنوب غربی کشیده شده است. تعداد جزیره‌ها مجموعا 6852 جزیره است که روی هم مساحتی معادل 378000 کیلومتر مربع را پدید می‌آورند. این تقریبا معادل یک چهارم مساحت ایران و اندکی کمتر از مساحت عراق یا ازبکستان است.
70 درصد خاک ژاپن را کوه‌ها تشکیل می‌دهند و نسبت مساحت جنگل‌ها به مساحت کل کشور 67 درصد است. ژاپن از چهار سو با آب احاطه شده است و صنعت ماهیگیری و تجارت دریایی در آن رونق بسیار دارد. مساحت آب‌های این کشور شامل آب‌های ساحلی و آب‌های انحصاری اقتصادی، تقریبا 12 برابر مساحت خاک آن است و به این جهت دریا برای ژاپن جایگاه بسیار مهمی دارد.
در نزدیکی مجمع‌الجزایر ژاپن صفحه ی اوراسیا، صفحه ی دریای فیلیپین، صفحه ی اقیانوس آرام و صفحه ی آمریکای شمالی واقع شده اند و بدین سبب ژاپن بخشی از مناطق موسوم به کمربند کوه‌زایی دور اقیانوس آرام، کمربند آتشفشانی و کمربندزلزله را تشکیل می‌دهد. ژاپن محل برخورد انرژی‌های این صفحات است و به همین دلیل زلزله‌های بسیاری در آن رخ می‌دهد. گفته می‌شود که نزدیک به 20 درصد انرژی زلزله‌های کل جهان در ژاپن و نواحی اطراف آن مجتمع شده است.
حدود 70 درصد خاک ژاپن را مناطق کوهستانی در بر گرفته اند و اغلب این کوهستان‌ها نیز با جنگل پوشانده شده اند. از مساحت این کشور، زمین‌های قابل کشت 14 درصد، اراضی قابل سکونت سه درصد و زمین‌های قابل استفاده برای فعالیت‌های صنعتی 0.4 درصد را به خود اختصاص داده اند.
مناطق کوهستانی و رشته‌کوه‌ها
بلندترین قله ی ژاپن، قله ی کوه فوجی با ارتفاع 3776 متر است. ژاپن به علت فعال بودن زیاد صفحات زمین در زیر آن، قلل آتشفشانی بسیاری نیز دارد. هر چند تعداد این قله‌ها بر اساس معیارهای شمارش متفاوت است، اما می‌توان آن‌ها را حدود 120 تا 150 قله ارزیابی کرد. در میان آتشفشان‌های فعال کنونی که از دهانه آن‌ها دود خارج می‌شود، می‌توان به کوه ساکوراجیما در استان کاگوشیما اشاره کرد.
دشت‌ها
اغلب دشت‌های ژاپن، جلگه‌هایی هستند که رودخانه‌ها با روی هم انباشتن خاک کوه‌ها به وجود آورده اند. دشت‌هایی که رودخانه‌ها می‌سازند به شکل دلتا، به شکل بادبزن باز شده و یا پله مانند هستند. پهناورترین دشت ژاپن دشت کان‌تو به وسعت حدود هفده هزار کیلومتر مربع است.
رودخانه‌ها و دریاچه‌ها
رودخانه‌های ژاپن، فاصله ی کوتاه بین کوه‌هایی که مانند ستون فقراتی در دل جزایر ژاپن قرار گرفته اند، تا دریا را با سرعت زیادی می‌پیمایند. یکی دیگر از ویژگی‌های رودخانه‌های ژاپن این است که به دلیل پیچیدگی شکل کوهستان‌ها بسیار پر پیچ و خم هستند. به دلیل فراوانی باران، در مدت زمان کوتاهی مقدار آب رودها تغییر زیادی می‌کند. به همین دلیل خسارت‌های ناشی از طغیان رودها نیز در ژاپن بسیار رخ می‌دهد. بلندترین رودخانه ژاپن، رود شینانو به طول 367 کیلومتر است که این میزان معادل تنها یک هجدهم طول رودخانه نیل، بلندترین رود جهان، است. وسیع ترین حوزه ی آبریز در ژاپن رودخانه ی تونه (تونه کاوا) می باشد.
پول و اقتصاد ژاپن (Japan Economy)
کشور ژاپن در سال ۲۰۱۰ سومین قدرت اقتصادی دنیا (پس از آمریکا و چین) بوده و در آسیا نیز رتبه دوم را از این لحاظ داراست. این کشور دارای منابع طبیعی خیلی محدودی است و اکثر جزایر و خاک آن کوهستانی و آتشفشانی است. ولی با همکاری‌های دولت در بخش صنعت و نیز سرمایه گذاری های گسترده در تکنولوژی‌های پیشرفته، ژاپن به عنوان یکی از پیشگامان اصلی صنعت و تکنولوژی دنیا شناخته شده است.
در سال 2006 میلادی تولید ناخالص داخلی این کشور 4.218 تریلیون دلار بود و پس از آمریکا بیشترین تولید ناخالص داخلی را در جهان داشت. 1.5 درصد از این تولید ناخالص داخلی مربوط به بخش کشاورزی، 25.6 درصد مربوط به بخش صنعت و 73 درصد مربوط به بخش خدمات بود.
نیروی کار این کشور را 66.57 میلیون نفر تشکیل می‌دهند و نرخ بیکاری در این کشور 4.1 درصد است. نرخ تورم در این کشور صنعتی 0.2 درصد است.
در بخش صنایع، ژاپن به عنوان یکی از پیشرفته‌ترین کشورها در زمینه ی تولید اتومبیل، تجهیزات الکترونیکی، ماشین ابزار، فولاد و فلزات غیر آهنی، کشتی سازی، صنایع شیمیایی و نساجی و نیز صنایع غذایی فرآوری شده محسوب می‌شود. این کشور دارای چندین شرکت بین‌المللی با مارک‌های معتبری همچون تویوتا، هوندا، سونی، نیسان و سیتی‌زن است.
صادرات، بخش عمده‌ای از درآمدهای اقتصادی ژاپن را تشکیل می‌دهد و شامل تجهیزات حمل و نقل، لوازم موتوری، تجهیزات الکتریکی، مواد شیمیایی و مواد نیمه رسانا است.
مهم ترین شرکای تجاری این کشور را آمریکا با 22 درصد، چین با 14.3 درصد، کره جنوبی با 7.8 درصد، تایوان با 6.8 درصد و هنگ‌کنگ با 5.6 درصد تشکیل می‌دهند.
واردات ژاپن شامل تجهیزات و ماشین‌آلات، سوخت، مواد غذایی، مواد شیمیایی، منسوجات و مواد اولیه است و شرکای ژاپن در این زمینه چین با 20.5 درصد، آمریکا با 12 درصد، عربستان سعودی با 6.4 درصد، امارات متحده عربی با 5.5 درصد، استرالیا با 4.8 درصد، کره جنوبی با 4.7 درصد و اندونزی با 4.2 درصد هستند.
فرهنگ مردم ژاپن (Japan Culture)
آداب و رسوم و فرهنگ ژاپن تحت تاثیر فرهنگ آسیا، اروپا و آمریکای شمالی بوده است. هنرهای سنتی ژاپن عبارتند از ایکبانا، اریگامی، عروسک سازی، سفالگری، اجرای مراسم سنتی مثل مراسم سنتی چای، باغبانی و شمشیر بازی.مانگا را نیز نباید فراموش کنیم، کتاب مصور خاص ژاپنی‌ها که انیمیشن ها (anime) و فیلم‌های بسیاری از آن تاثیر می‌گیرند.
ژاپن کشوری مذهبی است، مذهب در ژاپن به سوی بازگشت به فطرت انسان گرایش دارد و این باعث تنوع بسیار زیاد آداب مذهبی شده است. برای مثال، والدین و فرزندان طبق آیین شینتو جشن می‌گیرند، دانش آموزان قبل از امتحان دعا می‌خوانند، زوج ها مراسم ازدواجشان را در کلیسای مسیحی برگزار می‌کنند و مراسم تدفین در معابد بودایی انجام می‌شود. فرهنگ ژاپن از فرهنگ‌های مختلف بهترین‌ها را اقتباس کرده و رسم و رسوم خاص و یگانه ژاپن را به وجود آورده است.
تماشا کردن شکوفه‌های گیلاس یکی از رسم‌های جالب مردم ژاپن است. میلیون ها نفر ژاپنی، همه ساله بعد از ناپدید شدن آسمان گرفته و غم زده ی زمستان، برای دیدن هانامی، یا همان تماشای شکوفه‌های گیلاس، دسته جمعی به پارک ها و باغ های معابد می‌روند. وقتی که در یک روز بهاری، نسیم ملایمی گلبرگ های سفید و صورتی به اندازه دانه‌های برف رقصان در باغ را با خود حمل می‌کند، به راحتی می‌توانیم چگونگی شور و اشتیاقی که ژاپنی‌ها برای دیدن این شکوفه‌های کم دوام با جنبه مقدس دارند را درک کنیم.
یکی دیگر از هنرهای جذاب و هیجان انگیز ژاپنی‌ها کیمونو است. کیمونو و یاکوتا لباس های سنتی ژاپنی‌ها به شمار می‌آیند. جنس کیمونو از ابریشم و همیشه هم بسیار گران بوده است. پوشیدن کیمونو نیاز به تمرین‌های خاص دارد. اما بی شک ارزشش را دارد. چرا که هنگام پوشیدن، حس واقعا شگفت انگیزی به انسان دست می‌دهد! کیمونو لباسی کاملا زنانه و دوست داشتنی است. امروزه زنان ژاپنی در مراسم رسمی و یا سنتی مثل مراسم تدفین، جشن های عروسی کیمونو می‌پوشند و به ندرت کسی در زندگی روزمره از کیمونو استفاده می‌کند. رنگ و مدل کیمونو بسته به سن و وضعیت تاهل و تجرد شخصی که آن را می‌پوشد و مراسمی که در آن شرکت می‌کند متفاوت است.
مراسم چای آیینی سنتی به شمار می‌آید که در آن چای سبز (یاماتچا) آماده شده توسط استاد ماهر در محیط آرام به گروه کوچکی از مهمانان داده می‌شود. در این مراسم هر چیزی زمان و مکان خاص و دلیل ویژه خودش را دارد. چیدمان ساده گل ها روی تاقچه نیز باید به گونه ای باشد که وقتی مهمان ها وارد شدند، همه گل ها را تحسین کنند. شیرینی‌هایی که قبل از چای به مهمان ها داده می‌شود با وسیله ای به اسم کوروموجی خورده شده و این وسیله برای نشان دادن فصل های سال طراحی شده اند. مراسم چای مثل مدیتیشن، برای حضور داشتن در زمان حال اجرا می‌شود.
زبان مردم ژاپن (Japan Language)
ژاپن جمعیتی بیش از 120 میلیون نفر دارد که بیش از 99 درصد آن ها به یک زبان واحد سخن می گویند. زبان ژاپنى از نظر تعداد گویشوران، مقام ششم جهان را دارد، اما در هیچ نقطه ای خارج از ژاپن به این زبان سخن گفته نمی شود. زبان ژاپنى از نظر نحوى به زبان هاى آلتایی مانند ترکى و مغولی نزدیک است و البته از این نظر شباهت زیادى نیز به زبان کره ای دارد.
خط ژاپنى از چینى گرفته شده، اما در واقع زبان هاى چینى و ژاپنى از نظر نحوى کاملا با هم متفاوتند. در قرن ۵ یا ۶ میلادى، ژاپنی ها از گراف هاى چینى براى نگارش استفاده کردند و در کنار آن، دو خط هجانگار به نام هاى هیراگانا وکاتاگانا از تغییر گراف هاى چینى ابداع شد.
با آن که زبان استاندارد ژاپنى بر اساس گویش توکیو از طریق وسایل ارتباط جمعى در سراسر ژاپن گسترش یافت، اما لهجه ی مردم کیوتو و اوساکا هنوز اعتبار خود را حفظ کرده است.
مذهب مردم ژاپن (Japan Religion)
طبق قانون اساسی، آزادی مذهبی برای همه مردم کشور تضمین گردیده و هیچ سازمان و ارگان مذهبی نبایستی از دولت امتیازی دریافت کرده و یا هیچ گونه قدرت سیاسی اعمال نماید. حکومت و ارگان های حکومتی بایستی از فعالیت در امر تعلیمات مذهبی یا هر نوع فعالیت مذهبی پرهیز نمایند. اگر چه در ژاپن مذهب رسمی وجود ندارد، اما آیین های شینتوییزمو بوداییزم در عموم مردم رواج داشته و بیشترین پیروان را به خود اختصاص داده اند.
شینتو، آیین بومی مردم ژاپن است و پیروان آن معتقدند که تمام پدیده ها، روحی مجزا و مستقل از ظاهر فیزیکی خود دارا می باشند. این آیین مجموعه ای از باورهای ژاپنی های عهد باستان است و پیروان آن، قهرمانان و رهبران برجسته جامعه را خدا تلقی نموده و روح اجداد خانواده خود را نیایش می کنند. در نهایت، خانواده سلطنتی در این آیین حالت تقدس به خود گرفته و در اوایل قرن نوزدهم میلادی یک نوع وطن پرستی بر اساس آیین شینتو در ژاپن حکفرما شد. بعد از اصلاحات میجی (1868) و به خصوص در طی جنگ جهانی دوم، آیین شینتو به عنوان دین رسمی کشور توسط دولت ترویج گردید. در حال حاضر، اگر چه طبق قانون اساسی جدید، آیین شینتو هیچ گونه امتیاز خاصی ندارد، با این وجود هنوز هم نقش عمده ای را در مراسم مهم و بسیاری از جنبه های زندگی ژاپنی ها ایفا می نماید.
آیین بودایی در اواسط قرن ششم (رسما در سال 538 میلادی) از هند و از طریق چین و کره به ژاپن راه یافت و نظر به این که مورد پشتیبانی امپراطور قرار گرفت، در سراسر کشور اشاعه یافت. در اوایل قرن نهم، بوداییزم در ژاپن وارد مرحله ی تازه ای گردید و اشراف و درباریان با توسل به آن در جهت تحکیم موقعیت خود قدم برداشتند. در عصر کاماکورا (1338-1192 میلادی) که ژاپن با کشمکش های سیاسی و اجتماعی مواجه بود، فرقه های گوناگون بودایی در کشور به وجود آمد و به تدریج نه تنها به عنوان یک مذهب در جامعه ژاپن جای گرفت، بلکه در جهت اغتنای دانش در کشور نیز عمل نمود.
اما در دوره ادو (1868-1603 میلادی) که کشور در حالت آرامش نسبی بود، قدرت سیاسی-اجتماعی معابد بودایی و جنبه های فرهنگی بوداییزم نسبتا کاهش یافت. در زمان امپراطور میجی، مخالفت با بوداییزم به اوج خود رسید، ولی از این دوره به بعد، با کوشش بعضی از روحانیون این مذهب که به فرقه های متعددی هم تقسیم گردیده بود، بیشترین پیرو بعد از آیین شینتو، در میان ادیان رایج کشور را به خود اختصاص داده است.
مسیحیت در سال 1549 میلادی توسط مبلغین ژزوئیت و سن فرانسیس اکزاویه به ژاپن راه یافت و در نیمه دوم همین قرن رشد سریعی نمود. در اواخر قرن شانزدهم که ژاپن به صورت ملتی یک پارچه درآمد، مسئولین مملکتی مخالفت ها و سرکوبی شدیدی را علیه مسیحیت آغاز کردند. این دین تا اواسط قرن نوزدهم که ژاپن دروازه هایش را به سوی خارجیان گشود، ممنوع بود.
کنفوسیانیزم نیز در اوایل قرن ششم میلادی به ژاپن راه یافت و ژاپنی ها این آیین را بیشتر به صورت یک آداب اخلاقی تلقی می کنند. کنفوسیانیزم اثرات زیادی بر نحوه تفکر و رفتار ژاپنی ها داشته است، اما این تاثیر از دوران جنگ جهانی دوم کاهش یافته است.
اگر چه آشنایی مردم با دین مبین اسلام از سال 1877 میلادی که کتابی تحت عنوان زندگانی محمد(ص) از زبان انگلیسی به ژاپنی ترجمه شده آغاز می گردد، با این وجود ورود اسلام به ژاپن پس از انقلاب اکتبر 1917 در روسیه و استقرار حکومت سوسیالیستی در آن کشور انجام گرفت. پس از جنگ جهانی دوم و اشغال ژاپن توسط نیروهای متفقین، مک آرتور فرمانده نیروهای متفقین، انجمن اسلامی ژاپن کبیر را به علت همکاری آن ها با نظامیان جنگ طلب ژاپنی تعطیل نمود. با خاتمه اشغال ژاپن، مسلمانان، انجمن اسلامی ژاپن را با هدف گسترده نمودن همکاری بین مسلمانان ژاپن تشکیل دادند. البته تعداد اعضای انجمن در ابتدا پنجاه نفر بود که اکثر آنان را ژاپنی های مسلمان که پس از شروع جنگ سرد به کشورشان بازگشته بودند، تشکیل می داد. چند سال بعد انجمن اسلامی ژاپن با کمک های مالی که از رابطه العالم اسلامی دریافت نموده بود، مرکز اسلامی ژاپن را تاسیس نمود. در حال حاضر به طور کلی انجمن ها و موسسات اسلامی در ژاپن غالبا با کمک های مالی عربستان و مدیریت پاکستانی ها و ترکیه ای های مقیم اداره می شود. در حال حاضر یک مسجد در توکیو وجود دارد که توسط ترکیه احداث گردیده است.
به طور کلی میزان پایبندی مردم به مذهب در ژاپن در مقایسه با مردم سایر کشورها کمتر است و در حال حاضر مذهب و یا بهتر بگوییم آیین ژاپنی، بیشتر در مراسم ویژه مورد توجه قرار می گیرد و در بعضی از موارد دست آویزی برای گروه گرایی می باشد.
اکیو موریتا موسس شرکت سونی می گفت ما ژاپنی ها خود را آدم های زیاد مذهبی نمی دانیم، گرچه مذهبی هم هستیم. ما معتقدیم که خداوند در هر چیزی حلول کرده است. ما بودائی، کنفسیوسی، شینتو و مسیحی هستیم، ولی به همان نسبت پیشرو هم هستیم. ما به شوخی می گوییم که بیشتر ژاپنی ها شینتو به دنیا می آیند، به طریقکنفسیوسی زندگی می کنند، به آیین مسیح ازدواج و به رسم بودایی دفن می شوند.
غذای مردم ژاپن (Japan Food)
بهترین توصیف برای غذاهای ژاپنی، حفظ طعم طبیعی و هارمونی آن هاست. امروزه، رژیم غذایی ژاپن به عنوان یکی ازسالم ترین رژیم های غذایی دنیا شناخته شده است و شاید یکی از دلایلی که ژاپنی ها طول عمر نسبتا بالایی دارند، نوع رژیم غذایی آن ها باشد. از ویژگی های بارز غذاهای سنتی ژاپن کلسترول و چربی و کالری کم و فیبر بالای آن است.
برنج و ماهی و فرآورده های دریایی در مجمع الجزایر ژاپن از کوه های پوشیده از برف شمال هوکایدو تا سواحل شنی اوکیناوا، ماده ی اولیه ی اغلب غذاهای سنتی محسوب می شوند. از برنج، علاوه بر مصرف روزانه در منوی اصلی، فرآورده های جانبی سنتی ویژه ی دیگری نیز تهیه می شود، نظیر موچی یا کیک برنجی و سِنبه یا بیسکویت برنجی و ساکه که نوشیدنی الکلی است و میسو که از افزودنی ها و طمع دهنده های غذایی محسوب می شود.
وعده های اصلی شامل سه وعده غذایی است و یک منوی کامل از غذاهای ژاپنی شامل موارد زیر است:
برنج پخته (gohan)
سوپ میسو (misoshiro)
غذاهای آب پز نظیر سبزی ها و ماهی با گوشت آب پز (suimono)
گوشت و ماهی یا سبزی های سرخ شده یا کبابی (yakimono)
ترشی از سبزی ها و یا غذاهای دریایی (sunomon)
سبزی و ماهی و یا حبوباتی که آغشته به سس مخصوص هستند (aemono or hitashimono)
ماهی خام ورقه شده (sashimono)
ترشی ها (konomono)
تفاوت ها و شباهت هایی در آداب صرف غذا بین ما و ژاپنی ها وجود دارد که می توان به چند مورد زیر اشاره کرد:
ژاپنی ها قبل از شروع غذا معمولا می گویند ایتاداکی ماس که در واقع کسب اجازه از میزبان و یا آشپز است. در خاتمه معمولا با گفتن گوچی سو ساما دشتیتا، توتِمو اُیشی کاتا دِس از طعم غذا تعریف می کنند و از میزبان و یا آشپز تشکر می کنند.
خوردن سوپ با صدای بلند و سرکشیدن آن نشانه ی آن است که از طعم غذا خوششان می آید و از خوردن آن لذت می برند.
در میهمانی ها رسم دارند که به میهمان ها اصرار کنند که غذای بیشتری صرف کنند. لازم نیست که حتما تعارف آن ها را قبول کنید، ولی مودبانه تر است که غذایی که کشیده شده است تا آخر صرف شود.
بهتر است تا زمانی که غذای همه سرو نشده است، شروع به غذا خوردن نکنید.
اگر به غذایی دسترسی ندارید، جای خود را ترک نکنید و بهتر است از کسانی که دسترسی دارند بخواهید که آن غذا را به شما بدهند.
مسافت و اختلاف زمانی ژاپن (Distance & Local Time)
فاصله و اختلاف زمانی تهران و توکیو (ایران و ژاپن)
مسافت تهران تا توکیو 7677.2 کیلومتر است.
طول پرواز از تهران تا توکیو حدود 10 ساعت می باشد.
توکیو 5.5 ساعت از تهران جلوتر است، یعنی ساعت 12 در تهران معادل ساعت 5:30 در توکیو است.
جشن ها و تعطیلات رسمی ژاپن (Japan Celebrations)
در ژاپن، هر فصل، جشن ها (ماتسوری) و آیین های سنتی مخصوص به خود را دارد. علاوه بر این جشنواره های زیادی برای هر دو مذهب شینتو و بودا برگزار می شوند. در جشن مهم مذهب شینتو، پرستش خدایان کامی به شادی برگزار می شود و مردم برای غنای محصول، موفقیت در کارها و نیز برای داشتن جامعه ای موفق و کامیاب دعا می کنند.
اوشوگاتسو
جشن سال نو، اوشوگاتسو (Oshogatsu) مهم ترین جشن ژاپن است. به همین مناسبت از روز آخر ماه دسامبر تا سوم ژانویه (10 تا 13 دی)، ژاپن در تعطیلات رسمی به سر می برد. مراسم، از شب قبل از سال نو آغاز می شود. در شب 31 دسامبر (10 دی) اغلب مردم به نیت برخوردار شدن از عمر طولانی، رشته می خورند و سپس به زیارتگاه ها یا معابد محلی می روند تا برای شادکامی و خوشبختی در سال نو دعا کنند. مردم، روز اول ژانویه (11 دی) صبحانه ای مخصوص می خورند و مبلغی پول به عنوان هدیه به فرزندان خانواده می دهند.
هیناماتسوری (Hinamatsuri)
در ژاپن جشن های شور انگیزی برای کودکان برپا می شود. هیناماتسوری یا جشن عروسک ها که در سومین روز ماه مارس (13 اسفند) برگزار می شود، مخصوص دختران است. در این روز مردم در منازل خود جایگاهی چند طبقه به رنگ قرمز می سازند و آن را با عروسک های زیبا تزیین می کنند. عروسک ها، جایگزین های نمادینی برای مشهورترین درباریان امپراطوری دوره باستان هستند.
کودومو نو هی (Kodomo no hi)
دیگر جشن کودکان که خاص پسران است، کودومو نو هی نامیده می شود که در روز پنجم ماه مه (15 اردیبهشت) برگزار می شود. در این روز، به تعداد مردان و پسران خانواده، پرچم هایی به شکل ماهی کپور در باغچه منزل برافراشته می شود.
تاناباتا (Tanabata)
هفتم جولای (16 تیر) روز برگزاری جشن ستارگان است که تاناباتا نام دارد. بر طبق افسانه ها، دو ستاره که نماد دو عاشق هستند و به وسیله راه شیری از هم جدا شده اند، هر ساله پس از یک سال چرخیدن در آسمان در چنین روزی به دیدار هم می رسند. در این جشن مردم آرزوهایشان را بر روی نوار های باریک کاغذی می نویسند و آن ها را به شاخه های درختان بامبو گره می زنند تا ستارگانی که با گذر از دشواری ها به سعادت رسیده اند، آنان را در راه رسیدن به نیک بختی یاری کنند.
شیچی گو سان (Shichi go sun)
روز پانزدهم نوامبر (24 آبان) جشنی بر پا می شود که در آن دختران سه تا هفت ساله و پسران سه تا پنج ساله را به منظور دعا کردن برای تندرستی خود به زیارتگاه های کوچک محلی یا معابد بزرگ می برند. این جشن، شیچی گو سان نام دارد که به معنی هفت – پنج – سه است.
در ژاپن جشن های محلی بسیاری برپا می شود. برخی از این جشن های بزرگ نظیر جشن برف و جشن شعله های روان که با نام جشن فانوس ها نیز شناخته می شود، بسیار دیدنی هستند و هزاران بازدید کننده از تمام نقاط جهان را به سوی خود جلب می کنند.
هفته طلایی، مجموعه ای از چند جشن ملی است که در هفت روز و در دو روز آخر آوریل و پنج روز ابتدایی ماه مه برگزار می شود. این هفته از روز 29 آوریل (9 اردیبهشت) با روز سبز آغاز می شود که هر روز این هفته به یک عنوان نام گذاری شده است.
تعطیلات ملی
آخرین روز دسامبر تا سومین روز ژانویه (10 تا 13 دی)
دومین دوشنبه ژانویه، روز رشد
یازدهم فوریه، روز ملی (22 بهمن)
20 یا 21 مارس، روز اعتدال بهاری (اعتدال شب و روز، 30 اسفند یا 1 فروردین)
29 آوریل، روز گیاهان سبز (9 اردیبهشت)
3 مه، روز یاد بود قانون اساسی (مشروطیت، 13 اردیبهشت)
5 مه، روز کودک (15 اردیبهشت)
20 جولای، روز دریانوردی (29 تیر)
15 سپتامبر، روز احترام به سالخوردگان (24 شهریور)
23 یا 24 سپتامبر، روز اعتدال پاییزی (1 یا 2 مهر)
دومین دوشنبه اکتبر، روز ورزش و سلامتی
سوم نوامبر، روز فرهنگ (12 آبان)
23 نوامبر، روز تجلیل از کارگر (2 آذر)
23 دسامبر، روز تولد امپراطور (روز ملی، 2 دی)
تعطیلی مهم دیگر، ابن (Obon) نام دارد که در اواسط ماه آگوست (اواخر مرداد) فرا می رسد. ژاپنی ها اعتقاد دارند که در این زمان، ارواح مردگان به مدت سه روز به خانه های خود باز می گردند. مردم در این سه روز، خانه ها و سنگ قبر مردگان را پاک و تمیز می کنند و غذا هایی آیینی به عنوان هدیه به روح در گذشتگان بر روی قبرها قرار می دهند. برخی از مردم این غذاها را در گوشه معینی از خانه شخص مرده می چینند. ژاپنی ها به زندگی پس از مرگ اعتقاد محکمی دارند.
از سایت ما هم دیدن کند
خیلی خوب بود، خیلی چیزا یاد گرفتم. ممنون 🙂